Füg

Füg (Fugue)
Tarih: 27 Mayıs 2019 
Saat: 19.00

Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali 23-30 Mayıs 2019 tarihlerinde 22. senesinde de Ankaralı sanatseverlerle buluşuyor. Bu yılki seçkisini 1721 başvuru yapmış filmden, 140 filmi programına alarak oluşturan Uçan Süpürge, Büyülü Fener Kızılay Sinemaları'nda, Çağdaş Sanatlar Merkezi'nde ve Casa Italia'da gösterimlerini gerçekleştirecek.

Polonya/Çek Cumhuriyeti / İsveç / Poland / Czech Republic / Sweden, 2018, renkli/colour, 102’, DCP Özgün Dili/Original Language: Lehçe / Polish Altyazı: Türkçe-İngilizce/Turkish-English Yönetmen/Director: Agnieszka Smoczyńska

Alicja’nın hafızası yoktur ve nasıl kaybettiğini de bilmemektedir. İki yıldır hafıza kaybından muzdarip olan Alicja, evinden uzakta yeni ve bağımsız bir benlik yaratmayı başarır. Eski halini hatırlamak istemez. Sonunda ailesi kendisini bulunca birden anne, çocuk ve eş görevlerini üstlenmeye ve kendisine artık tamamen yabancı olan insanlarla bağ kurmaya zorlanır. Kocası da benzer şekilde yeni bir hayata yelken açmıştır. Zira eski Alicja, hem onun hem de oğlu için artık “ölüdür”. Bu arada Füj, akla bir soruyu getirir: “Ben olsaydım ne olurdu? Kendimi yeniden keşfetme imkanım olsaydı ne yapardım? Bir yandan belleğimizi kaybederken bir yandan da başkalarına bağlılığımızı yitirirsek, çocuk sevgisi yine de karşılıksız diyebilir miyiz? Bir insan hafızayla kaybedilen duyguları geri kazanabilir mi?”

Alicja has no memory and doesn’t know how she lost it. During two years of living with amnesia, she manages to build her new, independent self away from home. She doesn’t want to remember what she was before. So when her family finally finds her, she’s suddenly forced to fit into the roles of the mother, the daughter and the wife, and relate to people who are now complete strangers. Similarly, her husband managed to piece a new life back together, because in a way, the former Alicja was “dead” to both him and to their son. Fugue poses a question: What would happen, if it was me? If given an opportunity to reinvent myself, what would I do? Is love for a child unconditional if, with losing our memory, we also lose our attachment to others? Can a person ever regain the feelings that were lost with memory?